(1961)

Mens en fotograaf Peter de Bock (1961) gaat niet over één nacht ijs als het gaat om het leggen van relaties of het vastleggen van een beeld. Het zijn zowel zijn gevoel voor onderlinge verhoudingen als het verlangen om een gedegen prestatie neer te zetten die hem aanzetten tot het uitzonderlijke. Als zelfgevormd fotograaf weet hij zich geïnspireerd door velen, met wie hij vaak ook een persoonlijk contact ontwikkelt. Een voorbeeld daarvan is Koos Breukel. Het is echter de combinatie van zijn persoonlijk technisch inzicht en zijn doorzettingsvermogen die hem maakt tot de vakman die hij is. Steeds meer groeit De Bock toe naar die vorm van fotografie waarin hij zich het meest persoonlijk kan uitdrukken.

In de beelden die wij op deze expositie van De Bock tonen gaat het om meer dan alleen de architectuur. Vorm, verhouding en 'lijnenspel' vormen de belangrijkste ingrediënten van wat wij als een heel persoonlijke, bijna abstraherende, maar vooral ook ruimtegevende fotografiestijl willen benoemen. De intrinsieke kracht van al deze beelden is enorm. Geen van de beelden is zonder 'verhaal' en tegelijkertijd bieden ze allemaal de ruimte voor 'het verhaal van de geprojecteerde beleving' van de toeschouwer.